Καλλιστώ

Η Καλλιστώ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος του Δία. 

Ανακαλύφθηκε από τον Γαλιλέο Γαλιλέι στις 7 Ιανουαρίου 1610, αν και ο Σίμων Μάγερ ισχυρίστηκε πως αυτός την είδε πρώτος. 

Η Καλλιστώ κινείται σε απόσταση 1.882.700 χλμ από τον Δία. 

Η επιφάνειά της καλύπτεται από πάγο και κρατήρες. Αποτελείται από έναν μεγάλο βραχώδη πυρήνα που είναι περιτριγυρισμένος από έναν μανδύα παγωμένου νερού.

Η Καλλιστώ είναι το ουράνιο σώμα με την εντονότερη παρουσία κρατήρων σε όλο το ηλιακό μας σύστημα, με τους παρακάτω κρατήρες να ξεχωρίζουν. 

Πρώτα ο κρατήρας Βαλχάλα, που έχει διάμετρο 2.750 χλμ, δηλαδή είναι μεγάλος όσο και η Αυστραλία, και έχει δακτύλιους που δημιουργήθηκαν από κάποια πρόσκρουση κάποιου αστεροειδούς στην επιφάνειά της.

 Έπειτα ο κατήρας Άσγκαρντ, ένας μεγάλος κρατήρας με δακτύλιους και διάμετρο 1.200 χλμ. 

Τα ονόματα των δύο κρατήρων προέκυψαν από την Σκανδιναβική μυθολογία και θρησκία, όπου εκεί Βαλχάλα είναι η αίθουσα του Όντιν, δηλαδή του ανώτερου θεού, και Άσγκαρντ η κατοικία των θεών.

Πηγές: Βικιπαιδια, NASA